ఎనిమిది మెదడులు, మూడు గుండెలు, నీలి రక్తం కలిగిన జీవి.

సముద్రపు జీవి ఆక్టోపస్

సముద్రపు అడుగున ఉంటూ ఎన్నో జీవరాశులను తన చేతులతో పట్టి తినే ప్రమాదకరమైన జీవరాశి ఆక్టోపస్. ఈ ఆక్టోపస్ మూడు గుండెలు, తొమ్మిది మెదడులను కలిగి ఉంటుంది, మరియు దీని యొక్క రక్తం నీలి రంగులో ఉంటుంది. ఆక్టోపస్ యొక్క తొమ్మిది మెదడులలో ఒకటి న్యూరాన్లతో ముడిపడి ఉంటుంది. మరియు మిగతా ఎనిమిది మెదడులు ఎనిమిది చేతులతో అనుసంధానం అయ్యి ఉంటాయి. ఇది శరీరంలో ఎటువంటి ఎముకలు లేని జీవి. ఈ జీవి  ఆహారాన్ని ముక్కలు ముక్కలుగా చేసుకుని తింటుంది. అంతే కాకుండా ఇది సముద్రపు 

జీవరాసులలో తెలివైన జీవరాశిగా పేరు గడించింది. 

ఆక్టోపస్, ఆక్టోపోడా అనే జాతికి చెందిన జీవి. ఈ ఆక్టోపోడా జాతిలో ఇంకా ఇదే తరహాలో 300 జీవులు ఉన్నాయని శాస్త్రవేత్తలు గుర్తించారు. ఆక్టోపస్ అనే పదం గ్రీకు భాష నుండి పుట్టింది. గ్రీకు భాషలో ఆక్టోపస్ అంటే ఎనిమిది అడుగులు అని అర్ధం. ఒక మ్యాగజిన్ వారు ఆక్టోపస్ ను "సముద్రంలో అత్యంత రహస్యమైన జీవిగా పరిగణించారు". ఆక్టోపస్ జాతిలో పసిఫిక్ ఆక్టోపస్ అతిపెద్ద ఆక్టోపస్ గా పేర్కొనబడుతుంది. సాధారణంగా పెద్ద ఆక్టోపస్ బరువు పదిహేను కేజీలు ఉంటుంది. వీటిలోని అతిపెద్ద ఆక్టోపస్ యొక్క బరువు సుమారు 71 కేజీల వరకు ఉంటుంది. ఈ ఆక్టోపస్ కు ఎముకలు లేకపోవడం వల్ల ఇది దీని చేతులను ఎటువైపు కావాలంటే అటువైపు తిప్పగలదు. అంతేకాకుండా ఏ దిశలోనైనా వొంగగలుగుతుంది. దీని చర్మం బాహ్యకణాలు, ఇంద్రియ కణాలతో నిండి ఉంటుంది. 

ఆక్టోపస్ కు మూడు గుండెలు ఉంటాయి. ఒక గుండె రక్తాన్ని అవయవాలకు సరఫరా చేస్తుంది. మరియు మిగతా రెండు గుండెలు మొప్పలకు రక్తాన్ని సరఫరా చేస్తాయి. దీని యొక్క రక్తం నీలి రంగులో ఉండడానికి కారణం హేమోసైనిన్ అనే రాగి ఆధారిత ప్రోటీన్ దీని శరీరంలో ఉండడం. ఆక్టోపస్ ఈత కొట్టినప్పుడు రక్తాన్ని సరఫరా చేసే అవయవం కొట్టుకోవడం ఆగిపోతుంది. అందుకే ఇవి ఈత కొట్టడం కంటే నెమ్మదిగా అటు ఇటు వెళ్ళడానికి ఇష్టపడతాయి. ఆక్టోపస్ లు ప్రపంచ మహా సముద్రాలలో నివసిస్తాయి. ఇవి సముద్రంలోని దిబ్బలు,పగుళ్లలో నివసిస్తాయి. కొన్ని ఆక్టోపస్ సముద్రపు గుహలలో నివసిస్తాయి. 

ఆక్టోపస్ లు ఏకాంతంగా ఉంటాయి. ఇవి అప్పుడప్పుడు  ఇతర ఆక్టోపస్ లతో  కలుస్తాయి. సాధారణంగా ఆక్టోపస్ లు రాత్రిపూట ఆహారం కోసం వేటాడతాయి. కొన్ని సాయంత్రం, మరికొన్ని వేకువజామున వేటాడతాయి. పగటిపూట ఇవి వేటాడవు. 

జీవరాసులు ఏవైనా దీనిపై దాడి చేయడానికి వస్తే ఇది ముందుగానే పసిగడుతుంది. ఆ సమయంలో ఇది ఆ జీవరాశిపై సిరా అనే ద్రావణాన్ని విడుదల చేస్తుంది. ఈ ద్రావణం తాత్కాలికంగా అంధకారున్ని చేయడమే కాకుండా గందరగోళానికి గురిచేస్తుంది. ఒకొక్క సారి ఈ సిరా వల్ల రుచి మరియు వాసన కూడా మందగిస్తుంది. 

ఆక్టోపస్ సహజంగా మాంసాహారి . ఇది ఎక్కువగా చేపలు, సొర చేపలు, ఎండ్రకాయలు, రొయ్యలు  తింటుంది. ఆక్టోపస్ ముందుగా తన శరీరంతో పూర్తిగా తను తినే ఆహారంపై పడుతుంది, అక్కడి నుండి మెల్లగా నోటిలో వేసుకుని తింటుంది. 

కోసినప్పుడు కన్నీళ్లు పెట్టించినా తిన్నప్పుడు మాత్రం దీని రుచితో ఔరా అనిపిస్తుంది.

కూరగాయాలకు రారాజు ఉల్లిపాయ

ఎటువంటి వంటలోనైనా ఇది లేకుంటే ఆ వంటకు రుచే వుండదు. ప్రొద్దుటే చేసుకునే టిఫిన్ నుండి సాయంత్రం భోజనం వరకు ఇది లేకుంటే చాలా కష్టం. కూర ఏదైనా సరే దాని రుచిని పెంచడానికి దీనిని వాడవలసిందే. భోజనప్రియులను అకట్టుకోవడానికి దీనిని మన వంటలలో వాడాల్సిందే. ఎన్నో పోషక విలువలు కలిగియున్న ఎంతోమందితో ఔరా అనిపించుకున్న మన వంటింటి నేస్తం ఉల్లిపాయ. 

   

ఉల్లిపాయ యొక్క శాస్త్రీయ నామం ఆలియం సీపా, మరియు ఇది ఆలియేసి కుటుంబంలో ఆలియం ప్రజాతికి చెందినది. ఉల్లిపాయను తెలుగులో ఉల్లిగడ్డ అని కూడా అంటారు. ఉల్లిపాయను ఇంగ్లీషులో ఆనియన్ అని పిలుస్తారు. ఈ ఉల్లిపాయను ఎక్కువగా ప్రతిరోజు వండుకునే వంటలలోను, విందు భోజనాలలోను ఉపయోగిస్తారు. సాధారణంగా ఈ ఉల్లిపాయలు తెల్ల, ఎర్ర రంగులలో ఉంటాయి. మరియు చిన్న, పెద్ద ఆకారాలలో లభిస్తాయి. అంతేకాకుండా ఎక్కువ వాసన, తక్కువ వాసన మరియు తియ్యగా ఉన్న ఉల్లిపాయలు కూడా మనకు లభిస్తాయి.

ఉల్లిపాయకు 5000 సంవత్సరాల చరిత్ర ఉంది. ఉల్లిపాయ భారతదేశంలో పుట్టింది అని కొందరు అంటే, ఇంకొంత మంది పాకిస్తాన్ లో పుట్టింది అని అంటారు. అయితే మొదట్లో ఆసియా లో మాత్రమే పండే ఈ పంటను ప్రస్తుతం ప్రపంచ నలుమూలలా పండిస్తున్నారు. ఉల్లిలో క్యాలరీ శక్తి ఎక్కువ, వేయిస్తే ఈ శక్తి ఇంకా పెరుగుతుంది. ఉల్లిలో గంధకం పాలు ఎక్కువగా ఉంటాయి. అందుకనే వీటిని కోసేటప్పుడు కళ్ళ నుండి నీళ్లు వస్తాయి. అంతేకాకుండా ఉల్లిని ఎక్కువగా తినడం వల్ల గుండె పోటు వచ్చే అవకాశం ఉంది. ఉల్లిపాయలతో చేసే కూర చాలా మంచి రుచిని కలిగిఉంటుంది. అంతే కాకుండా ఉల్లిపాయల రసాన్ని తలపై రాయడం ద్వారా జుట్టు ఎదుగుదలను పెంచుకోవచ్చు.  

ఉల్లిపాయల నుండి వచ్చే ఉల్లికాడలు ఎన్నో పోషకవిలువలు కలిగి ఉంటాయి. ఉల్లికాడలను వేడి నీళ్లలో మగ్గించడం ద్వారా వచ్చే రసం మన జీర్ణ వ్యవస్థ ప్రక్రియకు ఎంతగానో ఉపయోగపడుతుంది. ఉల్లిపాయలు తినని వాళ్ళు ఉల్లికాడలను వారి వంటలలో వినియోగించవచ్చు. బరువు తగ్గాలనుకునే వారికి ఈ ఉల్లి కాడలు ఎంతగానో ఉపయోగపడతాయి. ఉల్లి కాడలలో విటమిన్ సి, బీటాకెరెటిన్ లు ఉంటాయి ఇవి మన కొవ్వును తగ్గించడంలో ఉపయోగపడతాయి. గర్భిణీ స్త్రీలు వీటిని తినడం ద్వారా పుట్టబోయే బిడ్డకు వెన్నుముక సమస్యలు తలెత్తకుండా చేయగలుగుతారు. 

ఈ నిమిషాన్ని ఆనందంగా గడుపుదాం.

ఈ నిమిషాన్ని ఆనందంగా గడుపుదాం.

ఒక ఊరిలో ఇద్దరు బౌద్ధ సన్యాసులు తమ  యొక్క బిక్షాటనను చేస్తుంటారు. అలా నడుచుకుంటూ వెళ్తున్న వాళ్లిద్దరిలో ఒకరు సీనియర్ సన్యాసి ఇంకొకరు జూనియర్ సన్యాసి. ఆ క్రమంలో వాళ్లిద్దరూ నడుచుకుంటూ వెళ్తున్న మార్గంలో ఒక సరస్సు వస్తుంది. అయితే అక్కడ ఒక యువతి నీటిని చూసి భయపడుతూ సరస్సును దాటకుండా అక్కడే ఉండిపోతుంది. అలా భయంతో అక్కడి సరస్సు దగ్గర ఉన్న ఆమెను పట్టించుకోకుండా జూనియర్ సన్యాసి ఆ సరస్సును దాటి వేరే వైపుకు వెళ్ళిపోతాడు.

 

ఆ తర్వాత అక్కడే ఉన్న సీనియర్ సన్యాసి తనతో పాటు ఆ యువతిని కూడా తీసుకుని వెళ్లి సరస్సును దాటుతాడు. అలా అతను సరస్సును దాటి ఆ యువతిని వేరే పక్కన వదిలేసి తనతో పాటు వచ్చిన జూనియర్ సన్యాసితో కలిసి తన ప్రయాణాన్ని మొదలుపెడతాడు. వాళ్లిద్దరూ అలా నడుచుకుంటూ వెళ్తుంటే జూనియర్ సన్యాసి అదే పనిగా సీనియర్ సన్యాసిని చూసుకుంటూ ముందుకు నడుస్తాడు. 

అలా కొంతదూరం వెళ్లిన తర్వాత ఆ జూనియర్ సన్యాసి, సీనియర్ సన్యాసిని ఇలా అడుగుతాడు. మన ధర్మం ప్రకారం ఆడవాళ్లను ముట్టుకోవడం అనేది నిషిద్ధం కదా మరి మీరెందుకు ఆమెను ముట్టుకున్నారు అని అడుగుతాడు. దానికి సమాధానంగా ఆ సీనియర్ సన్యాసి ఇలా అంటాడు. నేను ఆమెను సరస్సు దాటించి అక్కడ వదిలిపెట్టి వచ్చి చాలా సేపు అయ్యింది. 

అయినా గాని నువ్వు ఇంకా ఆ విషయం గురించి ఆలోచిస్తూనే ఉన్నావ్. అలా ఎప్పుడో అయిపోయిన విషయం గురించి ఎందుకు ఆలోచించుకుంటూ ముందుకు సాగుతావు. ప్రస్తుతం గురించి ఆలోచించుకుంటూ ముందుకు సాగు అని అంటాడు. మనం కూడా మన జీవితంలో ఎప్పుడైనా ఏదైనా ఒక తప్పు చేస్తే ఎప్పుడు దాని గురించే ఆలోచిస్తూ మనశ్శాంతిని దూరం చేసుకుంటాం. 

అలా జరిగిపోయిన విషయాలన్నింటిని గుర్తుకు తెచ్చుకుని ఇలా చేయకుంటే బాగుండును కదా లేదంటే అలా చేయకుంటే బాగుండును కదా అని అదే పనిగా మన జీవితమంతా వాటిని గురించే ఆలోచిస్తూ బ్రతికేస్తుంటాం. ఆ విధంగా మన ప్రస్తుత జీవితాన్ని నాశనం చేసుకుంటాం. కాబట్టి ఎప్పుడో అయిపోయిన విషయాలను గురించి ఆలోచించే  శైలిని పోగొట్టుకుని ప్రస్తుత జీవితాన్ని ఆనందంగా గడిపే ఆలోచనాశైలిని అలవరుచుకుందాం. తద్వారా జీవితాన్ని ఆనందంగా గడుపుదాం. 

కాలంతో సంబంధం లేని ఆనందం.

కాలంతో సంబంధం లేని ఆనందం

ఒక ఊరిలో రాణి అనే ఆమె ఉండేది. ఆమె ఎప్పుడూ ఏదో ఒక విషయం గురించి ఆలోచించి ఏడుస్తూ ఉండేది. అలా ఎప్పుడు చూసిన ఏడుస్తూ ఉండే ఆమెను చూసి చుట్టుపక్కల వాళ్ళు ఆమెకు ఏడుపురాణి అని పేరుపెడతారు. అయితే ఆ ఊరిలో ఒక వ్యక్తి మాత్రం ఆమె దగ్గరకు వెళ్లి ఆమె ఏడవడానికి గల కారణాన్ని అడుగుతాడు. అప్పుడు ఆమె అతనితో తన బాధకు గల కారణాన్ని చెబుతుంది. నాకు ఇద్దరు కూతుళ్లు. అయితే నా పెద్దకూతురి మొగుడు ఫ్యాన్స్ , కూలర్లు, ఏసీలు అమ్మే వ్యాపారం చేస్తాడు. అందువల్ల అతని వ్యాపారం వేసవికాలంలో చాలా బాగా జరుగుతుంది.

 

అయితే శీతాకాలంలో అతని వ్యాపారం సరిగ్గా జరగట్లేదు అని బాధ కలిగి ఏడుస్తాను. ఇంక నా రెండవ కూతురి మొగుడు శీతాకాలంలో వేసుకునే స్వేట్టర్స్, దుప్పట్ల వ్యాపారం చేస్తాడు. అందువల్ల అతని వ్యాపారం శీతాకాలంలో చాలా బాగా జరుగుతుంది. అయితే వేసవికాలంలో అతని వ్యాపారం సరిగ్గా జరగట్లేదని బాధ కలిగి ఏడుస్తాను. అని ఆమె బాధకు గల కారణాన్ని అతనికి చెబుతుంది. అలా ఆమె చెప్పిన విషయాన్ని విన్న ఆ వ్యక్తి ఆమెతో ఇలా అంటాడు. నాకు తెలిసిన గురూజీ ఒక ఆయన ఉన్నారు. 

ఆయన దగ్గరకు మీరు వెళ్తే అతను మీ సమస్యకు ఖచ్చితంగా పరిష్కారం చెబుతాడు అని అంటాడు. అది విన్న ఆమె వెంటనే అతని దగ్గరకు బయలుదేరుతుంది. అలా అతని దగ్గరకు వెళ్లి ఆమె తన బాధకు గల కారణాన్ని అతనికి వివరిస్తుంది. అది విన్న ఆ గురూజీ ఆమెకు ఒక సలహా ఇస్తాడు. మీ పెద్ద కూతురి వ్యాపారం వేసవికాలంలో మంచిగా నడుస్తుంది కాబట్టి శీతాకాలంలో జరిగే మీ చిన్న కూతురి వ్యాపారం గురించి ఆలోచించడం మానేయండి. 

అలానే మీ చిన్న కూతురి వ్యాపారం శీతాకాలంలో బాగుటుంది కాబట్టి వేసవికాలంలో జరిగే మీ పెద్ద కూతురి వ్యాపారం గురించి ఆలోచించడం మానేయండి మీకు ఎటువంటి బాధ ఉండదు అని ఆమెకు చెబుతాడు. అది విన్న ఆమె వేసవికాలంలో చిన్న కూతురి వ్యాపారం గురించి, శీతాకాలంలో పెద్ద కూతురి వ్యాపారం గురించి ఆలోచించడం మానేస్తుంది. అలా ఆమె చేయడం ద్వారా అప్పటి నుండి ఎటువంటి బాధ లేకుండా అనందంగా నవ్వుతూ జీవితాన్ని గడుపుతుంది. 

అలా నవ్వుతూ ఉండే ఆమెను చూసిన ఆ చుట్టుపక్కల వాళ్ళు ఆమెను నవ్వుల రాణి అని పిలవడం మొదలుపెడతారు. ఈ కథ ద్వారా మనం తెలుసుకోవాల్సిన నీతి ఏమిటంటే మన జీవితంలో ఆనందం, బాధ అనే రెండు ఉంటాయి. కాబట్టి మనం ఏదో ఒక విషయం గురించి మాత్రమే ఆలోచిస్తూ జీవితాన్ని బ్రతకడం అనేది మంచి పద్ధతి కాదు.    

సీతాకోకచిలుక కథ

సీతాకోకచిలుక కథ 

ఒక రోజు రాజు అనే వ్యక్తి తన స్నేహితులతో కలసి అడవికి వెళ్తాడు. అలా అడవికి వెళ్లిన అతనికి ఒక చిన్న గూడు కనిపిస్తుంది. ఆ గూడు నుండి ఒక సీతాకోకచిలుక బయటికి రావడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. అలా ఆ సీతాకోకచిలుక గూడు నుండి బయటకు రావడానికి ఎంతోసేపు ప్రయత్నించి, ప్రయత్నించి ఇంక శక్తి లేక ఆగిపోతుంది. ఆ విధంగా అక్కడ జరుగుతున్నదంతా దూరం నుండి గమనిస్తున్న ఆ వ్యక్తి సీతాకోకచిలుకకు సహాయం చేయాలనుకుంటాడు. అతను వెంటనే సీతాకోకచిలుక దగ్గరకు వెళ్లి దాని గూడును తొలగిస్తాడు. అలా అతను ఆ గూడును తొలగించిన వెంటనే ఆ సీతాకోకచిలుక చాలా సులువుగా బయటకి వచ్చేస్తుంది.

 

అయితే బయటకు వచ్చిన సీతాకోకచిలుక యొక్క రెక్కలు, శరీరం సక్రమంగా తయారుకావు, దాని వల్ల అన్ని సీతాకోకచిలుకలలా పైకి ఎగరలేకపోతుంది. అయితే అసలు విషయం ఏమిటంటే సీతాకోకచిలుక గొంగళి నుండి సీతాకోకచిలుకగా మారే క్రమంలో ఒక గూడును కట్టుకుని అందులో నివాసం ఉంటుంది. ఆ విధంగా గూడులో కొన్ని రోజుల పాటు నివాసం ఉన్న ఆ గొంగళి క్రమక్రమంగా సీతాకోకచిలుక రూపంలోకి మారిపోతుంది. అలా సీతాకోకచిలుకగా మారిన గొంగళికి రెక్కలు, శరీరాకృతి రాకుండానే బయటకు రావడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. 

అలా ఆ సీతాకోకచిలుక బయటకు రావడానికి ప్రయత్నిస్తున్న సమయంలో దాని యొక్క శరీరం, రెక్కలు  ఏర్పడి పూర్తి సీతాకోకచిలుకగా మారి దాని గూడును వదిలించుకుని బయటకి వస్తుంది. అయితే ఇది తెలియని ఆ వ్యక్తి ఆ సీతాకోకచిలుక బయటకు రావడానికి ఇబ్బంది పడుతుందని దానికి సహాయం చేస్తాడు. అతను చేసినది మంచి పని అయినా ఆ సీతాకోకచిలుకకు పూర్తిగా రెక్కలు, శరీరాకృతి రాకపోవడం వల్ల దాని జీవితకాలమంతా ఎగరకుండానే ఉండిపోతుంది. ఈ కథ ద్వారా మనం తెలుసుకోవాల్సిన నీతి ఏమిటంటే ప్రతి ఒక్కరికి ఎదుటివారికి ఏదో ఒక విధంగా సాయం చేయాలని ఉంటుంది. 

అలా మనం చేసే సాయం వాళ్ళ అభివృద్ధికి ఉపయోగపడితే మంచిదే. కాని మనం చేసే పని వల్ల ఎదుటి వ్యక్తికి ఇబ్బంది కలిగితే మనం చాలా బాధ పడాల్సివస్తుంది. కాబట్టి మనం ఎవరికైనా ఏదైనా సహాయం చేసే ముందు ఒకటికి పది సార్లు అలోచించి చేయడం ద్వారా వాళ్ళను ఆనందంగా ఉంచగలుగుతాం.    

యోగి చెప్పిన నిజమైన సంతోషం

యోగి చెప్పిన నిజమైన సంతోషం

ఒక ఊరిలో ఒక ముసలివాడు ఉండేవాడు. అతను ఆ ఊరిలోని వ్యక్తులను నిజమైన సంతోషం అంటే ఏమిటి అని అడుగుతాడు. అలా అతను అడిగిన ప్రశ్నకు ఒక్కొక్కరు ఒక్కొక్క సమాధానం చెబుతారు. అలా వాళ్ళు చెప్పిన సమాధానం ఆ ముసలివాడికి నచ్చకపోతే వాళ్ళని నిందించడం, దూషించడం చేసేవాడు. ఆ విధంగా ఊరిలోని ప్రజలందరిని ఎప్పుడు తిడుతూ వాళ్ళకి విసుగు తెప్పించేవాడు. ఆ విధంగా మెంటల్ మనిషిలాగా మారిన ఆ ముసలివాడిని ఊరిలో నుండి తరిమేయాలని ఆ ఊరి ప్రజలు నిర్ణయించుకుంటారు. కాని ముసలివాడు కదా బయటకి వెళ్లి ఎలా బ్రతుకుతాడు అని ఆ ఊరివారు అతనిని ఊరిలోనే ఉండనిస్తారు.

 

అలా కొన్ని సంవత్సరాలు గడిచిపోతుంది. ఒక సారి ఆ ముసలివాడు ఊరిలో ఉన్న చిన్న బండరాయిపై కూర్చుని ఉంటాడు. అలా అక్కడ కూర్చున్న ముసలి వాడి ముందు నుండి పక్క ఊరి వ్యక్తి వెళ్తాడు. వెంటనే ఆ ముసలివాడు ఆ ఊరి గుండా వెళ్తున్న ఆ వ్యక్తిని ఆపి అతనిని నిజమైన సంతోషం అంటే ఏమిటి అని అడుగుతాడు. అప్పుడు ఆ వ్యక్తి ముసలి వాడితో ఇలా అంటాడు. నువ్వు అడిగిన ప్రశ్నకు నా దగ్గర సమాధానం లేదు. కాని ఇక్కడకు కొన్ని మైళ్ళ దూరంలో ఒక అడవి ఉంది. అక్కడ ఒక సన్యాసి ఉన్నాడు. అతని దగ్గరకు వెళితే నీ ప్రశ్నకు సమాధానం దొరుకుతుందని చెప్పి అతను అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోతాడు. 

ఆ మాటలు విన్న ముసలివాడు అడవిలో ఉన్న ఆ యోగిని కలవడానికి వెళ్తాడు. అలా ఆ ముసలి వాడు ఆ యోగి దగ్గరకు వెళ్లి అతనితో ఇలా అంటాడు. ఓ యోగిరాజా నేను నిజమైన సంతోషం అంటే ఏమిటో అని మా ఊరిలోని ప్రతి ఒక్కరిని అడిగాను. అయితే వాళ్లలో ఎవరూ కూడా నా ప్రశ్నకు సరైన సమాధానాన్ని చెప్పలేకపోయారు. అలా ఆ ప్రశ్నకు సమాధానం దొరక్క ఎంతో నిరాశగా, కష్టంగా జీవితాన్ని గడుపుతున్నాను. కాబట్టి నువ్వైనా నా ప్రశ్నకు సమాధానం చెప్పు అని అతనిని అడుగుతాడు. అప్పుడు ఆ యోగి ముసలివాడితో ఇలా అంటాడు. 

నిజమైన సంతోషం అనేది మన మనసులోనే ఉంటుంది. మనం ఎప్పుడు కూడా ఎదుటివారిని నిందిస్తూ, బాధ పడుతూ ఉంటే ఆ నిజమైన సంతోషాన్ని పొందలేము. మనం మన చుట్టూ ఉన్న వారిని సంతోషంగా ఉంచుతూ, మన పనిని మనం చేసుకుంటూ ముందుకు సాగడం ద్వారా  నిజమైన సంతోషాన్ని పొందగలం. కాబట్టి ఇప్పటి నుండి ఎదుటివారిని నిందించడం మానేసి, నీ పని నువ్వు సక్రమంగా చేసుకుంటూ ఉండు ఆ సంతోషం నీ వెంటే ఉంటుంది అని ఆ యోగి ముసలివాడితో చెబుతాడు. ఆ మాటలు విన్న ముసలివాడు ఎంతో బాధ పడి తను చేసిన తప్పును తెలుసుకుంటాడు. అప్పటి నుండి ఎవరిని నిందించకుండా తన పని తాను చేసుకుంటూ సంతోషంగా జీవితాన్ని గడుపుతాడు. 

ఏనుగు మరియు దాని తాడు కథ

ఏనుగు మరియు దాని తాడు కథ

నాగార్జున అనే వ్యక్తికి ప్రపంచాన్ని వీక్షించడం అంటే చాలా ఇష్టం. అలా అతను ఎన్నో దేశాలలోని పర్యాటక ప్రాంతాలను సందర్శిస్తాడు. ఈ క్రమంలో అతను ఒక సారి థాయిలాండ్ వెళ్తాడు. ఆ దేశంలోని ఒక పర్యాటక ప్రాంతానికి వెళ్తున్న అతనికి ఒక పెద్ద ఏనుగు కనిపిస్తుంది. అయితే ఆ ఏనుగు, చూడడానికి రెండు కళ్ళు సరిపోవు అన్నంత లావుగా ఉంటుంది. అయితే అక్కడి కాపరి, అంత లావుగా ఉన్న ఏనుగుకు చిన్న తాడును కాలికి తగిలించి పక్కనే ఉన్న చెట్టుకు కట్టేస్తాడు. అలా ఎంతో లావుగా ఉన్న ఆ ఏనుగు చిన్న తాడును తెంపుకోకుండా అక్కడే ఉండిపోవడంతో అక్కడికి వచ్చిన నాగార్జునకు ఆశ్చర్యం వేస్తుంది.

అప్పుడు నాగార్జున అక్కడ ఉన్న కాపరిని అసలు ఆ ఏనుగు ఎందుకు ఆ తాడును తెంపుకుని వెళ్లడం లేదు అని అడుగుతాడు. దానికి సమాధానంగా ఆ కాపరి నాగార్జునతో ఇలా అంటాడు. ఆ ఏనుగు చిన్న వయసులో ఉన్నప్పుడు మేము దానిని ఈ చిన్న తాడుతో కడతాం. అప్పుడు అది చిన్న పిల్ల కావడం వల్ల ఎంతగా ప్రయత్నించిన ఆ తాడును తెంపుకోలేకపోతుంది. అప్పటి నుండి ఆ ఏనుగు నేను ఈ తాడును తెంపుకోలేను అనే ధృడ నిశ్చయానికి వచ్చేస్తుంది. ఇంక అప్పటి నుండి ఆ ఏనుగు తన కాలికి ఉన్న తాడును వదిలించుకుని వెళ్ళడానికి ప్రయత్నించదని ఆ ఏనుగుల కాపరి నాగార్జునతో చెపుతాడు.

 

మనం కూడా ఏదైనా కొత్త పనిని మొదలు పెట్టినప్పుడు మనం చిన్న వాళ్ళం కాబట్టి, ఆ పని మనకి కొత్త కాబట్టి ఒకొక్కసారి ఓడిపోవచ్చు. అలా మనం ఓడిపోయినప్పుడు మనల్ని మనం అసమర్ధులుగాను, చేతకాని వాళ్లగాను ఉహించుకుంటాం. ఇంక మనం ఈ ఓటమి అనే చెర నుండి బయటకి రాలేము అని అనుకుంటాం. కాని అది చాలా తప్పు, మనం ఎప్పుడైనా ఏదైనా పనిని  చేస్తూ ఓడిపోతే, ఇబ్బందులు కలిగితే వాటిని ఎంతో ధైర్యంగా ఎదుర్కొని ముందుకు సాగాలి, అంతేగాని ఇంక నేను ఏమి చేయలేను అని అక్కడే ఆగిపోకూడదు.